Wednesday, October 13, 2010

NRI - જબ ચાહા થુંક દિયા,જબ ચાહા મૂત દિયા..

કોમનવેલ્થ ચાલી રહ્યો છે.મેડલ્સ,ખબરો બધું આવી રહ્યું છે.ભ્રષ્ટાચાર સૌથી વધુ ચર્ચાતો ટોપિક છે.પાનના ગલ્લેથી માંડીને વકતૃત્વ સ્પર્ધાઓ અને ગ્રુપ ડિસ્કશન માટેનો હોટ ટોપિક છે.એમાં હમણાં નવેમ્બરમાં NRI આવશે ફરવા,મળવા અને પરણવા.દેશ,કલ્ચરથી દૂર રહીને બધા એવા ઇન્સીક્યોર થઇ ગયા છે કે એઓ વધુને વધુ મુશ્કેટાટ રીતે ગુજ્જુ કે ઇન્ડિયન કલ્ચરને વળગી રહે છે.તબિયતથી સ્વાગત થાય જયારે આવે ત્યારે.મસ્ત મહેમાનગતિ માણે.સારું છે.એ બહાને વર્ષો જુના બે દોસ્ત એકબીજાને મળે,વર્ષો જુના સંબંધો તાજા ખીલેલા ગુલાબ જેવા થઇ જાય એ જરૂરી છે.પણ કશુક ખુંચે છે.એ છે એમનું જે-તે ગામ કે દેશ માટેનું વર્તન.એ દેશ પ્રત્યેની ઉદાસીનતા.ભારત જાણે ઉકરડો ધારી બેઠા છે બધા.હા,દેશબાંધવોની વાતો પણ ખૂટી ખૂટે એમ નથી પણ અત્યારે આ મિત્રો ઉપર.હા,તો વાત જાણે એમ છે કે અહિયાં આવે એટલે અફકોર્સ જે-તે ગામની સ્પેશીયલ ખાણીપીણી ઉપર તો હલ્લો બોલાવે જ બોલાવે, અને પાન તો હોય જ.એકતો તાનમાં ને તાનમાં ઉલાળી જાય.ને બીજું ખાય ત્યારે આરામથી પટાક દઈને થુંકે.ત્યાં જરાક કઠે છે.એક સવાલ પૂછવાનું મન થાય ત્યારે.શું આવું તમે જે કન્ટ્રીમાં રહો છો ત્યાં ચલાવી લે છે ખરા?જો જવાબ ' ના ' હોય તો અહિયાં તમને કોણે પરમીશન આપી દીધી?જ્યાં મન પડે ત્યાં થુક્વાની?શું આ કઈ ઉકરડો છે તમારો?એક બાજુ જાહેર ગુજરાતી સમારંભોમાં એ લોકો 'મારો દેશ,મારી સંસ્કૃતિ' ચિલ્લાયા કરીને સ્વીમીંગ પુલ ભરાય જાય એટલા આંસુડા પાડતા હોયને બીજી બાજુ જયારે ખરેખર એ દેશની વિઝીટ મારો ત્યારે એજ દેશની ધરતી પર થુંકવાનું?એ ભૂલી જવાનું કે આ જ દેશની ધરતીમાં જન્મ લઈને પરદેશની હવા ફેફસામાં ભરવા ગયા હતા,કૈક કરી બતાવવા,કૈક બનવા,અઢળક કમાવા ગયા હતા?ને એ પણ ભૂલી જવાનું કે આ જ દેશે તમારા વ્યક્તિત્વને નીખાર્યું ત્યારે તમે ત્યાં પહોચી શકેલા ને?કાઠીયાવાડી NRI ને એક વધુ યાદ- આપણે કાઠીયાવામાં કહેવત છે...'જેનું ખાઈએ એનું ખોદાય નહિ.'ત્યાં રહીને એને વફાદાર રહીને બેશક સાચું જ થઈ રહ્યું છે,પણ અહિયાં આવીને 'ઇન્ડિયા તો કચરો જ રહેવાનું.' એવું જો ચરકવાનું મન થતું હોય તો અહિયાં એવાઓની જરૂર નથી જ.ચાલો માન્યું કે ત્યાં બેઠા બેઠા તરત કઈ જ બદલવાનું નથી,પણ જે ડોલર્સ કે પાઉન્ડસ આમ કેસીનો કે પાર્ટીઝમાં ઉલાળી દો છો એ પૈસો થોડોક આ બાજુ આવવા દો તોય ઘણું થઇ શકે એમ છે.ઈઝરાયેલીઓની લોબી હજીય કેમ અમેરિકામાં વધુ જોરમાં છે?કેમકે એ લોકો કમાયા છે એટલો જ એમનો દેશ પણ કમાયો છે.અને એટલે જ ઇઝરાયેલ ગમે તે છમકલાઓ કરે તોય અમેરિકા એને છંછેડતું નથી.પણ આ લોકો એમ નહિ કન્ટ્રીબ્યુટ કરે કેમકે ત્યાં પાછો પેલો સેવિંગ કરનાર ઇન્ડિયન જાગૃત થઇ જવાનો.'હું કરું એનાથી થોડો દેશ બદલાવાનો છે?લુક એટ ધોઝ પીપલ ઇન સીસ્ટમ..' એના માટે યુથ જાગૃત થઇ રહ્યું છે.પણ,આપડે ત્યાં બેસીને બાલ્કનીનો શો જોઈ રહ્યા છીએ.હેયને આપડેરામ તો પૈસા રળીએ છીએ ને.સાલું આપડે થોડા લાઈફમાં ટાઈમ છે?હજી દીકરાને સેટલ કરવાનો છે,બાપાને અહિયાં બોલાવવાના છે,દેશનું ઘર છે એનો સોદો હજી પેન્ડીંગ છે...તે એ તો ભારતભૂમિમાં વસતા દરેક નાગરીકનેય વર્ષોથી ચાલે છે.વાલીડાવ,ફંકી ગોગલ્સ ઉતારીને જુઓ,ઇન્ડિયા પ્રગતિના ચોથા ગિયરમાં છે.વહેતી ગંગામાં હાથ ધોવાનું એટલીસ્ટ ગુજરાતીઓને ન કહેવું પડે.અને બાકીના એની મેળે આવી જશે.રીસેશન,ટોટલ જીડીપી ગ્રોથ અને એવા ઘણા ફેકટર્સ છે ડીબેટ માટે.એ નથી ચર્ચવા.ત્યાં વાંકા રહીનેય સીધા ચાલવાનું થાય છે થૂંકવા માટે.તો અહિયાં કેમ શેર જોરમાં આવે છે?સી,થિંગ ઈઝ ટૂ ચેન્જ ધ વે ઓફ બીહેવિંગ એન્ડ રીએકટીંગ ટુવર્ડ્ઝ નેશન.તો જ ક્લીનીંગ થશે.રાજકારણીઓની છોડો,આ વખતના મ્યુનીસીપલ કોર્પોરેશનના પરિણામો જોઈ લેવા.અવામ બહુ સમજદાર છે.એસ્પેશીયલી ગુજરાતની,કેમકે અહિયાંથી માંડી વાળેલ મુરતિયાઓથી માંડીને માર્વેલસ હન્ક્સ તો કન્યાઓ લઇ જવા આવે છે.અહીના અને ત્યાના કલ્ચરમાં બેઝીક ડીફરન્સ થીંકીંગ નો જ છે.અહિયાં જેટલી સરળતાથી કોઈ ગર્લ કે બોય સરા-જાહેર પોતાનો મત પ્રગટ કરે છે એટલો ત્યાં,પોતાના સમાજમાં પ્રગટ નહિ કરે.કારણ?કા તો એ ત્યાં જન્મેલ હોવાના લીધે એ જમાતમાં ભળશે જ નહિ,ને કા એના પેરેન્ટ્સ એને ઈમેજની બીક બતાવીને ચુપ રાખી દેવામાં આવે છે.અગેઇન કારણ?મેટ્રિમોનીઅલ રીઝન.અને જેમને ત્યાં મેળ નથી પડતો એઓ વટ કે સાથ અહિયાં પહોચી જશે.અને લોકો હજી એટલા જાગૃત નથી કે પરદેશનું નામ પડે કે અંજાઈ ન જાય.લાલચ હોય કે આવડી આ ત્યાં પરણે એટલે આ નાનકાને ત્યાં જ સેટલ કરી નાખવો ને એમ આગળને આગળ વિચારો વધતા જાય જે સરવાળે માથે હાથ દેવા પર પૂરો થાય.અગેઇન એક સવાલ.શું તમે કામવાળીઓ પસંદ કરવા અહિયાં પધારી જાવ છો?કે પછી કાયમી બેબી સીટર્સ લેવા માટે મમ્મીને ઉપાડવા આવો છો?જેટલા લોકો આ ઉદેશ્ય રાખીને અહિયાં આવતા હોય એને આ જમીન પર પણ ઉતરાણ ન કરવા દેવાય.પ્લીઝ,આવા ધંધા બંધ કરીને દેશને થોડો સારો પ્રમોટ કરો જેથી એને વધુને વધુ ફાયદો થાય.ક્યારેક તો સમષ્ટિનું વિચારવું પડશે ને?કર્ણને પણ કૃષ્ણ એ આવું જ કહ્યું હતું. 'તુ તારા મિત્રનું હિત જુએ છે એમ સમષ્ટિનું હિત જો.તોજ આ યુદ્ધ ટળશે '...એને વાત ગળે ન ઉતરી અને રેસ્ટ ઈઝ હિસ્ટરી....સાન કે ભાન,જેમાં સમજવું હોય એમાં-સમજી જરૂર જજો...

લી. એક NRI નો સગો ભાઈ...      

Monday, October 4, 2010

હારેલો વિનર...રીઆલીટી શોનો...

આ લખાણ યુથ ફેસ્ટીવલ માટે લખાયું હતું પણ ભજવી ન શકાયું...એટલે અહી આપ સૌ સાથે શેર કરું છું...મોનો એક્ટિંગ માટે લખાઈ છે એટલે જો કોઈને ભજવવી હોય તો એ સ્વરૂપે ભજવી શકાશે.બસ,મને જાણ કરજો એટલે હુંય ફૂલાઉ..હેહે...પેશ છે મોનો-એક્ટિંગ...

બહેતી હવા સા થા વો...ઉડતી પતંગ સા થા વો...

ખબર છે કે હું સારું ગાઉં છું મિત્રો.મારા  ગામડે પણ બધા મને આમ જ કહેતા.પણ,મારી ગરીબી મારી ગાયકીને આડે આવી ગઈ.તોય મેં હિંમત હાર્યા વગર બધે ઓડીશન આપ્યા.સારા નસીબે સિલેક્ટ પણ થયો.ટોપ ટેનમાં પહોંચ્યો.પણ મને એ નહોતી ખબર કે હું મારી ટેલેન્ટના  જોરે નહિ,મારી ગરીબીને લીધે આગળ કરવામાં આવી રહ્યો હતો.મીડિયા અને રીઆલીટી શો એ મારી ગરીબીનું માર્કેટિંગ કરી કરીને મને મત અપાવ્યા.હું જીત્યો,મને સૌથી વધુ SMS મળ્યા એવું જાહેર થયું.મને થયું હાશ !!મારી સવાલ બનેલી જિંદગી નો જવાબ હતો આ રીઆલીટી શો,જેમાં હું જીત્યો.એવી પણ જાહેરાત થઇ કે મને બે કરોડનો કોન્ટ્રાક્ટ મળશે.પણ,જેવો આ ઝળહળાટ ઓસર્યો કે તરત ગુમનામીના અંધારાએ મારી આજુબાજુ ભરડો લેવા માંડ્યો, જેની મને ખબર જ ન રહી.જે જજીસે ઓડીશન વખતે અને અલગ અલગ રાઉન્ડ્સ વખતે પેટભરીને તારીફ કરેલી,એ જ જજીસ; જેમણે મને ઓન-કેમેરા કહ્યું હતું કે આ શો પત્યા પછી તું સ્ટુડીઓમાં આવે છે.... એમણે શો પત્યા પછી મને એકવાર પણ નથી કહ્યું,નથી એપોઇન્ટમેન્ટ આપી.સ્ટુડીઓ ગયો તો ચોખ્ખું સંભળાવી દીધું કે તારા જેવા ઘણા છે લાઈનમાં ભાઈ,ચાલતી પકડો ગામડે.કહેતો હોય તો પૈસા આપું.હું કલાકાર હતો,કોમર્શીયલ પણ હતો,પણ કલાનું આવું સ્તર મને વેરણછેરણ કરી ગયું.પૈસા અને છેડા,આ બે વગર ટેલેન્ટ નક્કામી છે સાહેબ,તદ્દન નક્કામી.પાંગળી બની જતી ટેલેન્ટ ત્યારે જાતને કોરી ખાય છે જાતને.ગુસ્સો આવે છે આવી લાચારી પર,આ વર્ચ્યુઅલ જીત પર,આવા બે-મોઢાળાઓ પર...તોય મેં હિંમત હાર્યા વગર પ્રયત્નો ચાલુ રાખ્યા.બધેથી નિષ્ફળતા મળી.થાકીને શોની ઇનામી રકમ માંગવા ગયો તો ત્યાં પણ સાવ મોરલ ભાંગી દે એવી રકમ મળી.ઘરે જવા માટેની ટીકીટના પૈસા પણ ધીમે ધીમે ખૂટવા લાગ્યા.રોજ સવારે ઉઠીને અરીસામાં જોતો ત્યારે મને શોનો વિનર નહિ,સંજોગો એ પછાડેલો લુઝર દેખાતો.લાચારીનું સ્થાન ગુસ્સાએ લીધું.એને શાંત કરવા માટે વ્યસનનો સહારો લીધો.જે અવાજે જીતાડ્યો એને જ મેં બેફામ રીતે તહસનહસ કરવાનું શરુ કર્યું.ચારેબાજુથી ઉધારી,લાચારી,હતાશાએ હુમલો કર્યો.બધા પોતાનો પોતાનો કરીને મને દુર કરતા ગયા.ફરીવાર હું ગરીબ બની ગયો.પેલો એવોર્ડ,જેને રોજ હું સાથે લઈને સુતો એને વેચીને તો મેં ઝેર ખરીદ્યું.અને સાચું માનશો સાહેબ?એમાં પણ પૈસા ઉધાર લેવા પડ્યા.બોટલ ગટગટાવતા ગટગટાવતા પેલું ઝેર જાણે પેલી આભાસી સફળતાને ખેરવી રહ્યું હતું.મારી જે આંખો પેલી લાઈટ્સથી અંજાઈ ગઈ હતી એ જ આંખોની રોશની પણ મારી જિંદગીની જેમ બેવફા થવા લાગી.જે પેટનો ખાડો પુરવા મેં આકાશ ઉપર છલાંગ મારવાની ટ્રાય કરી,એ જ પેટમાં કાળી બળતરા ઉપડી.અને મૌત ત્યારે મને જિંદગી કરતા વધુ સારી લાગી.એને ગાઢ આલિંગન કરવું મને ગમી રહ્યું હતું અને થોડી જ પળમાં મેં આ નઘરોળ અને કુત્તી દુનિયા છોડી દીધી.મિત્રો, ભલે હું ઝળહળા અજવાળાની પાછળના અંધારાને ન પારખી શક્યો,પણ આ રસ્તો એટલો સહેલો નથી.એ પારાવાર કાંટા અને ખાડાઓથી ભરેલો છે.હવે મારું ઘર મને યાદ આવે છે.મેં આ શું કર્યું?કેમ કર્યું?જવાબ મને નથી સૂઝતો...તમને સુઝે છે?         

Saturday, October 2, 2010

મોહન @ મોર્ડન...!!!

ક્યારેક લાઈફમાં એવા બનાવ બની જાય છે કે ખબર જ નથી પડતી કે અંદર શું શું ધરબાયેલું પડેલું હોય છે.પ્રેશર આવે માણસ કાં તો ફિલોસોફર થઇ જાય છે કાં એનાથી સર્જન થાય છે.આવું જ મારી સાથે થયું.સ્કીટ કઈ બલાનું નામ છે એ ખબર હતી નહિ ને અચાનક એ લખવાની જવાબદારી આવી પડી.યુથ ફેસ્ટીવલમાં આખું થીએટર ઉતારવાનું હતું એટલે મોનો,સ્કીટ માટેની સ્ક્રીપ્ટ પણ લખવાની હતી.મનોમંથન શરુ થયું અને સામે ડેડલાઈન પણ દાંતિયા કરતી હતી.એમાંથી સર્જાયું થોડું કોમેડી,થોડું હળવું સ્કીટ.ટાઈટલ તો ઓલરેડી પોસ્ટનાં ટાઈટલમાં જ છે.આ મારી આપણાં લાડીલા મોહન ને ટ્રીબ્યુટ....

More on Matrubharti App.. keep reading :)