મારી પહેચાન - મારી નજરે...

ક્યારેક એમ થાય કે શું લખું ને શું ન લખું?ઘણું ઘુમરાય છે મગજમાં.પણ,આખરે સ્ટાર્ટ કરી જ દીધું.હા તો મૂળ વાત એ છે કે હમણાં હમણાં હું જરા બરછટ બોલકો થવા લાગ્યો છું.આ ચેન્જ કેમ આવ્યો છે એ મને પોતાને ખબર નથી.કદાચ બક્ષીબાબુની "લવ અને મૃત્યુ" વાંચી એનું આ પરિણામ હોઈ શકે.હમણાં ગાળો પણ બહુ બોલાય છે.જ્ઞાતિને તો ભાંડવામાં બાકી નથી રાખ્યું મેં.દાંત ભીંસીને અને કચકચાવીને ગાળો આપી રહ્યો છું...સમાજના દંભીપણાને,સરકારની અક્કલ વગરની[જોયું?અહિયાં પણ ગાળો ચાલુ થઇ ગઈ...હા હા હા] નીતિઓને અને વગેરે વગેરે...

કદાચ વધુને વધુ વાર થઇ રહેલા ઇન્ટરએક્શનનો આ પ્રતાપ છે.અને સોશિયલ નેટવર્કિંગ સિવાય આટલું ઊંડું પ્રત્યાયન થાય નહિ એવું અંગતપણે માનું છું.બ્લોગ,કોમ્યુનીટી,પોસ્ટ,રીપોર્ટ એબ્યુઝ...આવા બધા શબ્દો 5 વર્ષ પહેલા નહોતા જાણીતા.અને હવે?ચણા-મમરા કરતા કે કોઈ એડલ્ટ જોક કરતાંય વધુ ઝડપે ફેલાઈ ગયા છે.અહિયાં માહિતી જ મળી એવું નથી,મારી કરતાંય વધુ જ્ઞાની,બેફીકર અને જિંદગીને ખરા અર્થમાં માણી જાણતા દિલદાર દોસ્તો મળ્યા છે.BHUMS ના નામે ઓળખાતા મસ્તીખોર મેડમ,RA ના નામે પ્રખ્યાત [કે કુખ્યાત!!] રજનીબાબા,નામ મુજબના ગૂણ ધરાવતી AK,કાનુડા જેવી તોફાની અને નટખટ KP,ડોક્ટર કરતા દર્દી વધારે લાગે એવી ડો.દિપલ,ઉમરમાં એક વર્ષ જ મોટા પણ જ્ઞાન અને રીડીંગમાં ઘણા મોટા એવા ભાવિનભાઈ,ડોક્ટર જ હોવા છતાંય મવાલી અને ઈન્ટેલીજન્ટ એવો મૌલિક બેલાણી...આટલા તો રોજના અથડાતા નામો છે.

આજે જ્ઞાન જેટલું મેળવ્યું છે અને એ પણ ઘેર બેઠા બેઠા,તો એ આ મિત્રોના જ પ્રતાપે.બક્ષીબાબુને અહી જ જાણ્યા અને માણ્યા,ઉમરના ભેદ ક્યાય નડ્યા જ નથી તો એ પણ અહિયાં,જેની જોડે વાત કરીને તમારો મૂડ ફરી પાછો ટકાટક થઇ જાય,જેની સાથે ગાળો એ પાણીના પાઉચની જેમ વહેચી શકાય એ પણ આ જ વાતાવરણમાં,સિદ્ધહસ્ત લેખકોને ફ્રેન્ડ લીસ્ટમાં જોઇને જેમ એક જાતનો રોમાંચ અનુભવાય એવું એમના લેખ વાંચીને પણ અનુભવાય.મોબાઈલમાં કોલમિસ્ટનો નંબર હોય તો જાણે આપડેય મોટા કોન્ટેકવાળા એવું ફિલ થવા માંડે!! આ બધાય નિ:સ્વાર્થપણે જ્ઞાન વહેચે છે.કેમકે મિત્રતા એવી છે.આજે જયારે ઓરકુટ પરના ક્રાઈમ વિષે જાણવા મળે છે ત્યારે એમ થાય છે કે મનની વૃત્તિ મહત્વની છે.બાકી મેં તો અહિયાં જ નવો અવતાર લીધો.આ પહેલા મારી લાઈફ ઘણી એટલે ઘણી નેગેટીવ હતી.મિત્રો રૂબરૂમાં મળે કે નેટ પર,મિત્રતા એવી જ હોય છે.પારદર્શક અને ગાઢ.પછી એક ગાંધીધામ હોય અને એક સુરત હોય તોય અંતરના માપ સાવ પીઘળતી ચોકલેટની જેમ ઓસરી ગયેલા લાગ્યા છે.

આનું એકમાત્ર કારણ આ તમામ મિત્રોની સહ્રદયતા છે.આજે સોંગ જોઈતું હોય તો હક કરીને પણ દિપલ પાસે મંગાય છે,રજનીભાઈને નવી નવી રીતોથી મજાક કરાય છે,OFP માં KP શું વિચારશે એ જાણ્યા વગર જ પોસ્ટ મુકાય છે,MATLAB હોય કે બ્લોગ,ભૂમિકા મેમ હંમેશા હાજરાહજૂર હોય છે-એમના સ્પેશીયલ વર્ડ્સના વઘાર સાથે,MBA હોય કે રીલેશનશીપ્સ,AK નું નિરિક્ષણ દાદ માંગી લે એવું હોય છે...વસ્તુ આ છે.દરેક નવી ટેકનોલોજીનો ઉપયોગ હંમેશા ખરાબ કે સારો હોતો જ નથી.બસ,સંગત જ અસર કરે છે દરેક જગ્યા એ.

આ તમામ મિત્રોને કાઈ થેન્ક્સની જરૂર છે જ નહિ.પણ હા,આજે જે હર્ષ પંડ્યા અહિયાં બ્લોગ અપડેટ કરી રહ્યો છે એમાં આ બધાનો ફાળો ગણાવી ન શકાય એટલો છે.ખરેખર યારો,તમે બધા એ જિંદગી બદલી નાખી મારી...થેન્ક્સ...મારી પહેચાન મારી સાથે જ કરાવવા બદલ....